AYAĞI ÖNÖN ÖN EYİK, ÖK AĞINSAR ÇOCUĞU DOĞUMU YAPTIRAN, İÇKİCİ, ZOR-AZAP/EZİP AM-ÇIKISINI İTEN ER ÖZÜ

105r sayfasında sayfa başındaki ilk sözcükler bir bileşik kelime gibi ve bir tuğra işaretini andırır biçimde yazılmıştır. Bu kısımda yazılan ifadeyi transliterasyon biçimiyle Latin harflerine dönüştürecek olursak şu ifadeyi yazabiliriz: "IYÆĞ-ÖĞÖĞ-ÖĞ-ÖĞÖX ÖX AĞNSAR/(EM-SER/AM-SAR)". Yazar bu ifadeyi yazarken çok defa ÖĞ/OĞ okunan sözcüğü yan yana tekrarlar biçiminde yazmıştır. Öyle ki ATA alfabe ile yan-yana yazılan iki adet "OO/ÖÖ" harfleri "OĞ/ÖĞ" fonetik biçimini yaratmaktadır. ÖĞ sözcüğü anlam içeriğine bakacak olursak bu çeviride kullandığımız bütün anlam açıklamalarının karşılandığı görülecektir. Dahası, bu satırda geçen sözcüklerin anlam içeriklerini, buradaki görsellere de sözlük sayfalarından kopararak yapıştırdık. Bu ifadenin günümüz diline (ayı sözcük sırası ile) anlamca çevirisi şöyledir: "AYAĞI ÖNÖN (öne doğru/öne-konumlu), ÖN (bedenin-önü/kendi/ileri/baş) EYİK, ÖX (kendi) AĞINSAR (ağlar/ağrıyla-yakınır) Şimdi bu sözcüklerin devamında (aynı satırda) yazılmış olan diğer sözcüklere bakalım: "..... ÇÇIYU «DOILGU–DOIYAĞN» ÜYİÇGCÜ ZOR-AIZP/EİZP A/E-M ÇGSU İTEĞN ER-ÖSÜ". Bu kısımda da yazarın yazdığı fonetik biçimi fonetik değer yakınlığına göre seçeceğimiz güncel sözlüklerde bulunabilen sözcüklerle tekrar oluşturalım. İşte bu satırın devamı transkripsiyonumuza göre şöyle olacaktır: " …. ÇOCUĞU «DOĞUMU YAPTIRAN», İÇKİCİ, ZOR-AZAP/EZİP AM-ÇIKISINI İTEN ER ÖZÜ (kendisi)" Görüleceği gibi: Bu tümcenin tamamı bir doğum sahnesi gözlemini bizlere aktarmaktadır. Orada anlamca şunlar yazılmıştır: «Ayağı öne doğru/konumlu, ÖN (iç-kısmı/kendi/baş/ileri) EĞİK, ÖX (kendi) AĞINSAR (ağlar/ağrıyla-yakınır), ÇOCUĞU «DOĞURTAN» İÇKİCİ, ZAR-ZOR EM-ÇIKISINI (am-kesesini (?)/am çıkıntısını) İTEN ER (itekleyen koca) ÖZÜ (kendisi). (105r sayfası ilk satırdaki bu ifade burada son bulmamakta ve bir alt satıra devam etmektedir.)