AFYON EKEM -veya- AFYON EKİM

33r Sayfasında yazarın çizdiği bitkinin baş kısmını AFYON bitkisine benzetmiştik ve bu sayfada yazarın AFOĞIN biçiminde AFYON / AFYONUN sözcüğünün yazdığını düşünüyoruz. Çizimi yapılan bitkinin yaprakları Afyon bitkisi yaprağına tam olarak benzemese de yazarın bazı bitkileri birbiri ile aşıladığı veya birbirine eklemeye-birleştirmeye çalıştığını düşünmemizi sağlayan okumaları daha önce yapmıştık. Bu sebeple tam sayfa çözümlemesi yapıldığında bu konuda daha net bir açıklama yapılabilir. Ayrıca sözcüğün yazılma biçimine baktığımızda baştan üçüncü harfin O değil A harfi olması olasılığı da düşünülebilir. Bu durumda sözcük AFAĞIN biçiminde de yazılmış olabilir. Bu da yine AFYON sözcüğü fonetik değer yakını sayılabilir. Türkiye Türkçesi ağızlarında AFAĞAN sözcüğü bu fonetik biçimin yakınıdır ve bu sözcük halk arasında "yerinde duramamak, yürek oynaması, çarpıntı, helecan" gibi anlamlarda kullanılırlar ve sözcük bazı bölgelerde bir miktar anlam değişmesi ile AFAKAN biçimini de almıştır. Uyuşturucu özelliği bulunan bir bitki olan AFYON sözcük olarak AFAĞAN / AFAĞIN biçiminde geçmişte kullanılmış olabilir diye (bir olasılık olarak) düşünmemiz mümkündür. Not: Türk dilinde AFAKİ sözcüğü "hayali" anlamında, AFA sözcüğü "iç, gönül" anlamında, AFALLAMAK "sersemleşmek, şaşkınlık-yaşamak" anlamında, AFAN sözcüğü ise "yürek oynaması, çarpıntı, helecan" anlamında olmakla kullanılmaktadır. Bütün bu sözcüklerin geçmiş bir ortak kökten ayrışarak dönüştükleri düşünülebilir.