AĞAÇCI COP YARANNA / AĞAÇCI COP EKE / OIYÇCU CÖP ZO

99v Sayfasında Yazarın yazdığı bu sözcükler "OIYÇCU COP YAR-ANN-O" veya "OIYÇCU COP 2Ö(ekiö)" /ya da "OIYÇCU CÖP ZO" fonetik değerlerden birisini ifade etmektedir. Esasen sondaki sözcük (yani köprü bacağına benzer iki ayaklı hece harfinin içinde arada yazan son sözcük) YARANN/YERENN okunabiliyor. Elbette burada Z/2 okunan harfe de benzerlik söz konusu. Ancak bu harfi biraz büyütüp detaylı baktığımızda tabanda eksi işaretine benzer bir yatay çizgi (YER tamgası), onun üzerinde bir nokta (AN tamgası) ve onun da üzerinde bir Runik N harfi ile YER-AN-N / YAR-AN-N fonetiğiyle de yorumlanabiliyor. Kaydı ki Yazar burada 'Ö yazmış ise bunun fonetik değeri EKİÖ olacaktır ve fonetik değerce EKE (ekmek fiili kökü) sözcüğü yakınıdır. Yazar bu harfi ZO okunsun diye yazdı ise bu durumda bu sözcük "biçilmiş ekin demeti" anlamına geliyor olabilir. Yani bu ifade "AĞAÇCI COP YARANNA" (ağaççı cop yarana (yarmak veya yararlanmak fiilinden) / "AĞAÇCI CÖP EKE" (ağaççı dikenli sopa eke) veya "OIYÇCU CÖP ZO..." (ağaççı cöp, biçilmiş ekin demeti, ...) biçiminde yorumlanabilir ki bu son alternatif esasen bir tümcenin bir bölümüdür ve buradaki ifadelerin devamı çözümlendiğinde esasen bu üç seçenekten hangisini seçmek gerekeceğine semantik ve fonetik çıktıya göre karar verilebilecektir. Burada esas amaç içerikten rasgele seçilen fonemlerin alfabe transkripsiyonu ile nasıl okunabildiğini göstermektir ve bu her üç alternatifin üçü de esasen birer çizim sözcük eşleşmesi olarak kaydedilmiştir.