KIÇISI OV / KIÇI SU OV / KIÇINI OV / KIÇ-CIĞINI OV / KIÇCIĞINI OV

KIÇISI OV / KIÇI SU OV / KIÇINI OV / KIÇ-CIĞINI OV / KIÇCIĞINI OV

Original-Latin : XÇCSU OF
Transcript : XÇCSU OF / XIÇCISU OF / XIÇCI+SU OF
Sayfa 78v den seçilmiş iki sözcük ‘XÇCSU OF (kıçısu ov)’ Sayfa 78v'de bir akarsu göleti (veya bir su birikintisi ya da kaplıca havuzu) içerisinde bulunan hamile kadın çizimleri görülüyor. Bunların hemen üzerinde bir satır yazıda bulunan ilk iki sözcük kadınların el hareketi ile ne yaptığını anlatıyor. Bu sözcükler 'XÇCSU OF' sözcükleridir. Sondaki 'OF' sözcüğü bugün kullandığımız 'OV' (ovmak) sözcüğüdür. Bu sözcüğü evinizdeki sözlüklerin çoğunda göremeye bilirsiniz. Sözlüklerin çoğunda bu sözcük '-mak' kelime-eki ile gösterilmektedir. Buradaki ilk sözcük (XÇCSU) sonundaki '-su'/'+su' sözcüğünü bir kelime-eki veya bir bileşen sözcük olarak değerlendirmek mümkündür. Türk dilinde 'su' sözcüğünün İngilizcedeki karşılığı 'water' sözcüğüdür. Bu '-su' hecesini bir kelime-eki olarak da değerlendirebiliriz (3. şahıs iyelik eki - ı / -i, -u / -ü; -sı / -si, -su / -sü > bu sözcük-ekinin görevi aşağıdaki notta daha detaylı açıklanmıştır.) 'XÇC' sözcüğünün kökü 'kıç-' (göt) sözcüğüdür. 'XÇC-' yazılışını biz 'kıçı'/'kıçını' veya 'kıçcığı'/'kıçcığını' şeklinde okuyabiliriz. Muhtemelen bazı bölgesel-diyalektlerde 'kıçcı' sözcüğü 'kıçı' veya 'kıçcığı' anlamında seslendirilmiş olabilir. 'Kıç-ı' (xçcı) sözcüğünde sondaki '-ı' sesi bir kelime-ekidir (not bölümünde açıklandığı üzere). Sonuç olarak, 'XÇCSU OF' ("KIÇI-SU/KIÇCI-SU OV" (kıçını/kıçcığını)-veya- "KIÇCI(kıçı)/KIÇCIĞI + SU OV") sözcükleri, 78v sayfasında çizimi yapılmış olan kadın figürlerine işaret ederek, onların kıçını veya kıçcıklarını ovmalarını veya ovalamalarını anlatan sözcüklerdir. Ya da 'su ile kıçlarına masaj yapmaları' veya 'su ile kıçlarını ovalayarak yıkamaları' anlamında yazılmış olabilir. Burada yazar 'kıç' sözcüğünden belki de sadece 'anüs' bölümünü de (bir ima olarak) kastediyor olabilir. El yazması üzerinde daha-uzun-zaman-çalıştıktan sonra, bu konularda daha net bilgi vermek mümkün olacaktır. >-------> Page 78v shows drawings of pregnant women in a stream pond (or a pond or hot spring pool). The first two words in a line article just above these describe, what women are doing with their hand movement. These are the words 'XÇCSU OF'. The word 'OF' at the end is the word 'OV' (rub) we use today. You may not see this word in most dictionaries in your home. In most dictionaries this word is denoted by the '-mak' suffix. [The “-mek/-mak” are suffixes of Turkish infinitive. They turn the root word into a verb as well as also a concrete noun. It has no inflection to indicate mood or tense. As a noun it can be suffixed with person and movement suffixes. (Clauson, Guise)] It is possible to evaluate the word '-su' / '+ su' at the end of the first word (XÇCSU) as a word-suffix or a component word. (The word 'water' in English is the word 'su' in Turkish.) We can also consider this '-su' syllable as a word-suffix (3rd person possessive suffix-ı / -i, -u / -ü; -si / -si, -su / -sü> this word-suffix, explained in more detail in the bottom note.) The root of the word 'XÇC' is the word 'kıç-' (ass/poop). We can read it as 'XÇC-' > 'kıçı'/'kıçını' (his/her poop) or 'kıçcığı'/'kıçcığını' (her small/tiddly/petty - poop). Probably in some regional-dialects, the word used as 'kıçcı/kıçı' (his/her-butt). In the word 'kıç-ı' (xçcı), the ending '-ı' sound is a word-suffix too (as explained in the note section). As a result, the words 'XÇCSU OF' ("KIÇCI-SU (kıçını) OV" can be translated as "rub her poop", or the words 'KIÇCI (her-own-poop)/KİÇCIĞI (her-own-small poop) + SU (water) OV (rub)" translated as "wash/to rub {-her/herself-your/her-own} poop with water". Or it could be translate as 'massaging their-own asses with water' otherwise 'rubbing their/her-own asses'. Here the author may be referring "anus" by using the word "poop" (as an implication). Let us note again that we accept the word 'su' as a word-suffix here. But if we are to speculate (or as a one other possibility), the author may have written the word 'XÇCSU', in particular by manipulating it for both kinds of understanding ('-su' suffix and 'su' mean 'water'). After working longer-time-on the manuscript, it will be possible to provide clearer information on these issues. { Note about the suffix-ı / -i, -u / -ü; -si / -si, -su / -sü > Definite Compound Noun (Today in Modern Anatolian Turkish): The first noun is a describing ("tamlayan") general noun which acts as an adjective and remains in its basic form. The second noun is a described ("tamlanan") second noun is made specific by the addition of possessive singular third person suffix -i -ı -u -ü. This makes the noun specific and can be translated as "the" in English. If the DESCRIBED noun ends in a vowel the buffer letter -s- is used. The added suffix → -si -sı -su -sü. Extended Turkish Object: uses letter -n- → becoming -ni -nı -nu -nü when added as a second suffix to an already extended noun. (Example: 'Adam kapısını kapattı.' > "The man closed his door." > kapı-sı-nı = "his door" [-sı + -nı as an Object pointer.] (- 3. Şahıs iyelik eki: -ı / -i, -u / -ü; -sı / -si, -su / -sü-)) [Source: Guise, John. “Manisa Turkish. – The Turkish Language and its Grammar explained for English Speakers”. Author: John Guise. Web. 2 Feb. 2017 to 2020 <http://www.turkishexplained.com/nouns.htm> & <http://www.turkishexplained.com/suffix.htm } Main Resources: 1- “Sözce” Vagonn. Sözce Sözlük, N.p. Web. 4 Jan. 2017 <www.sozce.com>. 2- Clauson, Gerard (Sir). An etymological dictionary of pre-Thirteenth-Century Turkish. 1972. Oxford University, Clarendon Press. Print. 3- Eyuboğlu, İsmet Zeki. Türkçe kökler sözlüğü. Remzi Kitabevi, 1989. Print. 4- Guise, John. “Manisa Turkish. – The Turkish Language and its Grammar explained for English Speakers”. Author: John Guise. Web. 2 Feb. 2017 to 2020 <http://www.turkishexplained.com/>, 5- Gülensoy, Tuncer, and Amanoğlu, Ebulfez Kuluyev, and Küçüker, Paki. Nahçıvan ağzı giriş, inceleme, metinler, dizinler, sözlük. Türk Dil Kurumu Yayınları, 2009. Print. 6- Akalın, Şükrü Halûk. Türkçe sözlük. Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Türk Dil Kurumu 2011. Print.
Links
https://brbl-zoom.library.yale.edu/viewer/1006215
https://sozce.com/nedir/193416-kic
https://sozce.com/nedir/245154-ovmak
Sources
Main Resources: 1- “Sözce” Vagonn. Sözce Sözlük, N.p. Web. 4 Jan. 2017 <www.sozce.com>. 2- Clauson, Gerard (Sir). An etymological dictionary of pre-Thirteenth-Century Turkish. 1972. Oxford University, Clarendon Press. Print. 3- Eyuboğlu, İsmet Zeki. Türkçe kökler sözlüğü. Remzi Kitabevi, 1989. Print. 4- Guise, John. “Manisa Turkish. – The Turkish Language and its Grammar explained for English Speakers”. Author: John Guise. Web. 2 Feb. 2017 to 2020 <http://www.turkishexplained.com/>, 5- Gülensoy, Tuncer, and Amanoğlu, Ebulfez Kuluyev, and Küçüker, Paki. Nahçıvan ağzı giriş, inceleme, metinler, dizinler, sözlük. Türk Dil Kurumu Yayınları, 2009. Print. 6- Akalın, Şükrü Halûk. Türkçe sözlük. Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Türk Dil Kurumu 2011. Print.
Sources
Page Row Number Word Sequence/Column Number
78v 19 1